Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów Początkowo mogą to być jedynie skargi na bóle nóg po dłuższym spacerze, niechęć do wczesnego wstawania do szkoły lub przedszkola, bóle nocne nóg traktowane powszechnie jako bóle wzrostowe. Niechęć do prac domowych może wynikać z obecności dyskretnych obrzęków drobnych stawów rąk Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów jest schorzeniem tkanki łącznej, które występuje u dzieci, należy do najczęstszych schorzeń z grupy zapalnych i reumatycznych, dotyczy wszystkich osób, niezależnie od rasy i szerokości geograficznej. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów nieznacznie przeważa u dziewczynek. Wyróżnia się kilka postaci schorzenia: o początku uogólnionym, z zajęciem niewielu stawów (przetrwałe lub rozszerzające), wielostawowe (seronegatywne lub seropozytywne), łuszczycowe zapalenie stawów oraz przebiegające z zapaleniem przyczepów ścięgnistych. Również istnieją tzw. inne postaci młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, które nie spełniają kryteriów rozpoznania powyższych typów lub posiadają cechy więcej niż jednego rozpoznania. Określenie, jaki charakter ma początek schorzenia jest istotne w ustaleniu postaci choroby oraz ma wpływ na dalszy jej przebieg i młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów o początku uogólnionym przebiega z charakterystycznymi zmianami rozwijającymi się w obrębie narządów. U pacjentów obserwuje się objawy zapalenia osierdzia, mięśnia sercowego i wsierdzia, u części chorych już w początkowym etapie schorzenia. Często jedynie badania dodatkowe umożliwiają stwierdzenie obecności tych zmian. Chorzy na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów zgłaszają bóle w klatce piersiowej i duszność. Wtórnie może dochodzić do rozwoju zniekształceń i wad zastawkowych serca. W niektórych przypadkach na początku, bądź w trakcie progresji zmian, obserwuje się śródmiąższowe zapalenie płuc lub wysiękowe zapalenie opłucnej. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów w obrębie układu oddechowego charakteryzuje występowanie kaszlu, stanów podgorączkowych, dolegliwości bólowych obecnych podczas oddychania. Ponadto widoczne są zmiany w przewodzie pokarmowym, zwłaszcza w badaniach dodatkowych, które mogę być przyczyną zespołu złego wchłaniania. Niebezpieczną manifestacją choroby jest skrobiawica, które objawiać się może nieprawidłowym funkcjonowaniem nerek, nadnerczy i układu pokarmowego. W młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów skąpostawowych nieobecne są objawy uogólnionego procesu chorobowego. Ten typ schorzenia może mieć charakter przetrwały (nie dochodzi do zajęcia większej ilości stawów w przebiegu choroby, w porównaniu z jej początkiem) lub rozszerzający (kiedy proces chorobowy postępuje zajmując kolejne stawy). Częściej u dziewczynek, zwłaszcza poniżej 6. roku życia, zapalenie dotyczy przeważnie jednego stawu (np. kolanowego, łokciowego), z którym niekiedy współistnieją objawy zapalenia błony naczyniowej gałki ocznej. W następstwie może dochodzić do trwałego kalectwa z powodu zmian w narządzie wzroku lub rozwinąć się mogą lokalne zmiany rozwojowe (np. wydłużenie lub skrócenie zajętej procesem chorobowym kończyny). U dzieci starszych, po 8. roku życia (zwłaszcza u chłopców), niesymetrycznie zajęte bywają stawy kończyn dolnych, niekiedy obserwuje się zapalenie tęczówki, z biegiem lat choroba przekształcić się może w schorzenie z grupy spondyloartropatii. Niekiedy skąpostawowa postać młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów przebiegać może z zapaleniem paliczków i niesymetrycznym zajęciem stawów kończyn górnych i dolnych, a w przyszłości rozwija się czasem łuszczyca. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów z zapaleniem przyczepów ścięgien przebiega od początku z zajęciem stawów i przyczepów ścięgnistych. Dodatkowo mogą występować dolegliwości bólowe ze strony stawów krzyżowo-biodrowych lub kręgosłupa. Nieraz obserwuje się zapalenie błony naczyniowej oka. Taki przebieg choroby obserwowany jest przede wszystkim u chłopców, którzy ukończyli 8. rok życia. W młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów o początku wielostawowym, pojawiają się liczne zmiany zapalne przebiegające z obrzękiem, uciepleniem, ograniczeniem ruchomości oraz bólem obserwowanym podczas wykonywania zarówno ruchów czynnych, jak i biernych, w wielu stawach zajętych procesem chorobowym. Wtórnie może rozwinąć się skrobiawica, w tej postaci istnieje zwiększone ryzyko powstania trwałego kalectwa. Chociaż w początkowym okresie nie stwierdza się objawów uogólnionego procesu chorobowego, to wraz z postępem choroby dojść może do zapalenia osierdzia i pogorszenia funkcji układu oddechowego. Ponadto mogą wystąpić zaburzenia ze strony układu młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów Dotychczas nie poznano leczenia, które mogłoby przyczynowo zwalczać objawy młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów. Głównymi celami postępowania terapeutycznego są: uśmierzenie dolegliwości bólowych z zachowaniem prawidłowej funkcji układu ruchu, leczenie objawów świadczących o uogólnieniu procesu chorobowego i dążenie do prawidłowego rozwoju fizycznego dzieci. W tym celu stosuje się leki modyfikujące przebieg choroby, cytostatyki, leki o właściwościach biologicznych i glikokortykosteroidy. Ponadto ważna jest rehabilitacja pacjentów, poprawiająca ogólną sprawność fizyczną. Niekiedy konieczne bywa leczenie Kłos Bibliografia "Pediatria", red. nauk. Krystyna Kubicka, Wanda Kawalec, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa Copyright © 2007-2016 Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Serwis ma charakter wyłącznie informacyjny. Decyzje o leczeniu muszą być podejmowane w porozumieniu z lekarzem.
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS) to najczęstsza artropatia zapalna wieku dziecięcego. Przewlekły proces zapalny, uszkadza chrząstkę stawową, nasady kostne oraz powoduje powikłania pozastawowe. Ważnym problemem nadal jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby, zwłaszcza u dzieci w najmłodszej grupie wiekowej.
Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to złożona choroba, która dotyka dzieci. W jej efekcie może dochodzić do uszkodzenia nie tylko stawów, ale i innych narządów. Odpowiednio dobrane leki i rehabilitacja mogą pomóc kontrolować chorobę i poprawić warunki życiowe młodego pacjenta. Zobacz, jak leczyć idiopatyczne zapalenie stawów u idiopatyczne zapalenia stawów − co to jest?Młodzieńcze zapalenie stawów to choroba, w której w obrębie jednego lub więcej stawów tworzy się stan zapalny. Zapalenie wytwarza się w tkance łącznej, która znajduje się w młodzieńcze zapalenie stawów najprawdopodobniej ma podłoże autoimmunologiczne, czyli wynika z atakowania tkanek przez własny układ odpornościowy chorego. Choroba jest diagnozowana zwykle przed 16. rokiem towarzyszącym toczącemu się procesowi zapalnemu jest obrzęk stawu, a co za tym idzie, odczuwalny ból w trakcie poruszania danym stawem. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów ­− leczenieLeczenie dziecka chorego na MIZS zależy od konkretnego rodzaju choroby, jaki u niego występuje, a także tego, jak bardzo choroba jest zaawansowana. W leczeniu choroby najczęściej stosowane są różne połączenia leków o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym, a dostawowo podawane są zastrzyki z leczeniu wykorzystuje się również leki biologiczne (np. rituksymab) czy immunosupresyjne (np. metotreksat). W terapii bardzo ważna jest również problemem związanym z młodzieńczym zapaleniem stawów jest czas zaostrzeń, kiedy to pomimo leczenia i kontroli choroby, dochodzi do pogorszenia się stanów zapalnych stawów. W czasie zaostrzeń dziecko jest mniej aktywne fizycznie i często zmienia swoje wzorce ruchowe, żeby ograniczyć odczuwanie bólu przy poruszaniu się. Idiopatyczne zapalenie stawów − rehabilitacjaRehabilitacja chorych na młodzieńcze zapalenie stawów ma na celu utrzymanie dziecka w jak najlepszej sprawności i wydolności fizycznej. Jest ona bardzo ważna, żeby zapewnić choremu jak najlepsze funkcjonowanie na co czasem dla chorego są momenty zaostrzeń, kiedy to ból ogranicza jego aktywność fizyczną, a asekuracja i nietypowe wzorce ruchowe zaburzają prawidłowe funkcjonowanie mięśni i stawów. W zależności od tego, które dokładnie stawy są zaatakowane, w wyniku obrzęku i bólu może dochodzić to zmniejszenia zakresu ruchów w stawie i ustawienia go w przykurczu. Jeśli przykurcz wystąpi w stawie kolanowym, efektem będzie przerzucanie ciężaru na drugą nogę i nieprawidłowe ustawienie miednicy. Jeśli zmiany dotyczą rąk, ograniczona ruchomość stawu może powodować trudności w najprostszych czynnościach życia codziennego, takich jak pisanie czy ubieranie się. W trakcie rehabilitacji mogą być stosowane różne techniki łagodzenia bólu i poprawiania sprawności. W łagodzeniu bólu często wykorzystuje się miejscowe działanie niskich temperatur – krioterapię. Inną wykorzystywaną techniką jest jonoforeza, podczas której wprowadza się leki przeciwbólowo-przeciwzapalne przez skórę do objętych chorobą tkanek. Do techniki tej wykorzystuje się prąd stały lub działanie zależności od stanu chorego, natężenia bólu i miejsc, gdzie jest on zlokalizowany ćwiczenia rehabilitacyjne mogą być różne. W rehabilitacji wykorzystuje się ćwiczenia izometryczne, związane z napinaniem mięśni bez ruszania kończynom lub też ćwiczenia wspomagane, kiedy to chory np. wykonując ruch nogą wspomaga kończynę ręką. Jeśli stan chorego na to pozwala to wykonuje on ćwiczenia bez bezpośredniej pomocy rehabilitanta, ale pod jego nadzorem.
W 2008 roku Adib i wsp.1 opublikowali dane dotyczące czasu, jaki upłynął od wystąpienia u dziecka objawów zapalenia stawów do pierwszej wizyty u reumatologa dziecięcego. Analizą objęto 507 chorych z rozpoznanym MIZS. Pacjenci z układowym początkiem MIZS trafiali do reumatologa w najkrótszym czasie, który średnio wynosił 1,6

Komisja Europejska zezwoliła na wprowadzenie na rynek leku, który ma znaleźć zastosowanie w leczeniu uogólnionej postaci młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (uMIZS) u dzieci. spis treści 1. Czym jest uMIZS? 2. Lek na uMIZS u dzieci 1. Czym jest uMIZS? Uogólnione młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów jest typową dolegliwością wieku rozwojowego, a dotyka 20 – 30% osób chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Oprócz zapalenia stawów, choroba charakteryzuje się uogólnieniem, co znaczy, że przenosi się na inne narządy. Uogólnieniu towarzyszą wysokie gorączki i wysypki skórne, bóle mięśni, powiększenie węzłów chłonnych, śledziony, wątroby a także zapalenie błon surowiczych - osierdzia i opłucnej. Zobacz film: "Podstawowe badania, jakie powinna wykonać każda kobieta" Samo zapalenie stawów może towarzyszyć pacjentowi od początku choroby lub pojawić się później. U około 50% chorych objawy uogólnienia łagodzą się a dominujący staje się ból stawów. Są też tacy, u których zarówno objawy uogólnienia jak i zapalenia stawów są długotrwałe. 2. Lek na uMIZS u dzieci Lek mający znaleźć zastosowanie w leczeniu młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów o początku uogólnionym jest przeznaczony dla dzieci powyżej 2 lat, u których leczenie kortykosteroidami i niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi okazało się nieskuteczne. Podczas leczenia uogólnionego MIZS produkt można zastosować w połączeniu z metotreksatem, co zwiększa efektywność leczenia, lub w monoterapii, jeśli organizm pacjenta nie toleruje metotreksatu. Obecnie lek ma swoje zastosowanie w leczeniu dorosłych pacjentów cierpiących z powodu czynnego reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS) o rożnym nasileniu, u których wystąpiła niewystarczająca odpowiedź na leczenie lub nietolerancja niektórych składników terapii przeciwreumatycznej. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dr n. med. Szymon Kujawiak Specjalista w dziedzinie ortopedii i traumatologii ruchu.

pacjentom wymagającym mniejszej dawki. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów Lek podaje się co 2. Tydzień we wstrzyknięciu sc. Wielostawowe młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów u pacjentów w wieku od 2 lat Dawka zależy od masy ciała. Nie stosować u dzieci
... Początkujący Szacuny 0 Napisanych postów 66 Wiek 27 lat Na forum 13 lat Przeczytanych tematów 1667 Choruję na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów i mam przerost błony maziowej w kolanach Nie mogę właściwie uprawiać większości pływać , zapytałem się czy mogę ćwiczyć na ale tak żeby nie obciążać kręgosłupa(mam zapalenie w stawie krzyżowo-biodrowym) więc wydaje mi się , że ćwiczenia na stojąco rade na ławeczce,drążku i poręczach przymasować i wyrzeźbić "górę" ciała ale co z nogami?Proszę o poradę jak mogę zmasować bezpiecznie nogi. (Przysiadu nie dam rady zrobić nawet bez obciążenia) Dres nie wie co to ból Dres nie wie co to strach Dres nie wie nic... Ekspert SFD Pochwały Postów 686 Wiek 32 Na forum 11 Płeć Mężczyzna Przeczytanych tematów 13120 Wyjątkowo przepyszny zestaw! Zgarnij 3X NUTLOVE 500 w MEGA niskiej cenie! KUP TERAZ
Adalimumab – lek immunosupresyjny, rekombinowane ludzkie przeciwciało monoklonalne skierowane przeciw TNF-α. Działa selektywnie, inaktywując wspomniany czynnik poprzez bezpośrednie przyłączenie się do niego. Stosowany w leczeniu niektórych zapaleń stawów związanych z procesem autoimmunologicznym, w łuszczycy oraz w chorobie Crohna. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - co to za choroba?Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów to nieinfekcyjna, autoimmunologiczna (układ odpornościowy bez konkretnego powodu zaczyna zwalczać swoje własne komórki), zapalna choroba stawów, która rozpoczyna się przed 16. rokiem życia. Inaczej nazywane jest młodzieńczym przewlekłym zapaleniem stawów. Charakterystyczne dla młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest zajęcie niesymetryczne dużych stawów, najczęściej kolanowego. W porównaniu do zapalenia stawów u dorosłych rzadziej zajęte zostają drobne stawy rąk. Idiopatyczne młodzieńcze zapalenie stawów jest najczęstszą reumatyczną chorobą wieku rozwojowego. Jej rozpowszechnienie jest szacowane na 1-4 przypadków na 1000 dzieci i młodzieży, przy czym średnio dwa razy częściej występuje wśród dziewcząt niż chłopców. U niektórych osób młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów wraz z wiekiem może przekształcić się w pełnoobjawowe reumatoidalne zapalenie stawów lub zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Jakie są przyczyny idiopatycznego młodzieńczego zapalenia stawów?Idiopatyczne młodzieńcze zapalenie stawów to choroba o nieznanej etiologii. W jej etiopatogenezie podkreśla się rolę czynników genetycznych oraz występowanie niekorzystnych warunków biologicznych (środowisko, zakażenia, urazy). Badania eksperymentalne wykazały, że do powstania choroby przyczynić się mogą niektóre zmutowane wirusy czy hormony płciowe, a objawy reumatyczne może nasilać stres. Z uwagi na brak konkretnego czynnika odpowiedzialnego za rozwój idiopatycznego młodzieńczego zapalenia stawów trudno jest postawić diagnozę. W rozpoznaniu powinno się brać pod uwagę wiele innych schorzeń, w tym infekcyjne zapalenie stawów, choroby rozrostowe, gościec psychogenny, reaktywne zapalenie stawów, układowe niezapalne choroby tkanki łącznej, alergiczne zapalenie stawów, artropatie w chorobach metabolicznych, fibromialgię (przewlekła niezapalna choroba reumatyczna tkanek miękkich). Ważnym kryterium rozpoznania jest minimum sześciotygodniowy okres utrzymywania się objawów chorobowych. Dominującym objawem młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest stan zapalny stawów, który charakteryzuje się występowaniem obrzęku, wysięku, tkliwości dotykowej, bólów reumatycznych (w tym bólu stawów biodrowych, rzadziej bólu stawów dłoni). Zmiany zapalne w pierwszej kolejności pojawiają się w błonie maziowej stawów. Następnie stwierdza się je w tkankach okołostawowych, pochewkach ścięgnistych, przyczepach mięśni i ścięgien, nasadach kości. Choroba prowadzi do zaburzeń chodu - utykania i niechęci do poruszania się. Typowymi objawami młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów są sztywność poranna, ograniczona ruchomość i przykurcze zgięciowe zajętych stawów. W konsekwencji procesu zapalnego dojść może do zniekształceń obrysów stawów, szybko postępujących zaników mięśni, a to wszystko nieuchronnie prowadzi do niepełnosprawności. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów może przyczynić się do zaburzeń tempa wzrastania - tzw. karłowatość reumatoidalna, czy zmian rozwojowych, jak tzw. ptasi profil, do którego dochodzi w wyniku zajęcia stawów skroniowo-żuchwowych. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - pozastawowe dolegliwościW przebiegu choroby mogą się pojawić dodatkowo objawy ogólne, takie jak:gorączka,powiększenie węzłów chłonnych - limfadenopatia,powiększenie śledziony - splenomegalia,powiększenie wątroby - idiopatyczne zapalenie stawów wiąże się z ryzykiem powikłań pozastawowych, takich jak: zajęcie układu oddechowego, przewodu pokarmowego, układu krążenia, zapalenie błony naczyniowej oka, które może przyczynić się do niewielkiego zeza. Coraz rzadziej powikłaniem idiopatycznego młodzieńczego zapalenia stawów jest amyloidoza, inaczej nazywana skrobiawicą. Charakteryzuje się odkładaniem w tkankach nierozpuszczalnych białek zwanych amyloidem. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - jak wyleczyć?Podstawą leczenia młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów jest farmakoterapia. Stosowane w niej są takie leki immunosupresyjne (mające na celu obniżenie odpowiedzi odpornościowej organizmu) i modyfikujące przebieg choroby, jak metotreksat, sulfasalazyna, cyklosporyna oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne i glikokortykosteroidy. W ciężkich przypadkach idiopatycznego młodzieńczego zapalenia stawów i braku satysfakcjonujących efektów dotychczasowego leczenia stosuje się leczenie biologiczne. Wykorzystuje się w nim blokery czynnika martwicy nowotworów, blokery interleukiny 1, rytuksymab, bloker aktywatorów sygnałów transkrypcji. Podobnie jak w reumatoidalnym zapaleniu stawów ważna jest dieta, która dostarczy witaminy D, wapnia i białek i będzie zapewniała odpowiednią wartość kaloryczną. U chorych prowadzona jest rehabilitacja, w tym kinezyterapia - ćwiczenia czynne i bierne, wzmacniające, zabiegi z wykorzystaniem wody, czyli hydroterapia. Z uwagi na negatywny wpływ młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów na jakość życia, samopoczucie i samoocenę konieczna jest też opieka psychologiczna. Niekiedy stosowane są specjalne szyny do utrzymania stawu w wygodnej pozycji. Kiedy dochodzi do zniszczenia stawu, konieczne może być leczenie chirurgiczne. Operacja ortopedyczna polega na wszczepieniu protezy stawu (zazwyczaj dotyczy to stawu biodrowego lub kolanowego).

Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Rola pediatry w rozpoznawaniu i leczeniu oraz zasady współpracy z reumatologiem cz.3 Wysłuchaj 2 wykładów dr hab. n. med. Violetty Opoki-Winiarskiej dotyczących różnych aspektów postępowania w młodzieńczym idiopatycznym zapaleniu stawów wygłoszonych w trakcie warsztatów dla pediatrów.

Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (JRA) - artretyzm o nieznanej przyczynie, trwający dłużej niż 6 tygodni, rozwijający się u dzieci w wieku poniżej 16 lat z wyłączeniem innej patologii stawów. W zależności od klasyfikacji typu choroba ma następujące nazwy: młodzieńcze zapalenie stawów (ICD-10), młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (Ilar), młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów (skali EULAR), młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (ACR). Kod ICD-10M08. Młodzieńcze zapalenie Młodzieńcze (młodzieńcze) reumatoidalne zapalenie stawów (sero-dodatnie lub seronegatywne). Młodzieńcze zapalenie stawów Młodzieńcze (młodzieńcze) zapalenie stawów z układowym Młodzieńcze (młodzieńcze) zapalenie wielostawowe (seronegatywne). Pauziarticular Juvenile Inne młodzieńcze zapalenie Młodzieńcze zapalenie stawów, nieokreślone. Epidemiologia młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów jest jedną z najczęstszych i najbardziej upośledzających chorób reumatycznych występujących u dzieci. Częstość występowania młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów wynosi od 2 do 16 osób na 100 000 dzieci w wieku poniżej 16 lat. Częstość występowania młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów waha się od 0,05 do 0,6% w różnych krajach. Na reumatoidalne zapalenie stawów często wpływają dziewczęta. Śmiertelność wynosi 0,5-1%. U młodzieży jest nieszczęśliwego sytuacja na reumatoidalne zapalenie stawów, jego częstość występowania jest na 100 000 116,4 (dzieci w wieku poniżej 14 - 45,8 na 100 000), a z pierwotnej choroby - 28,3 za 100 000 (dzieci do 14 roku - 12,6 na 100 000). [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8] Przyczyny młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Po raz pierwszy młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów zostało opisane pod koniec ubiegłego wieku przez dwóch dobrze znanych pediatrów: Anglika Stille i Francuza Schaffara. W ciągu następnych dziesięcioleci w literaturze choroba ta była określana jako choroba Still-Shaffar. Symptomokompleks choroby obejmował: symetryczne uszkodzenie stawów, powstawanie deformacji, przykurczów i zesztywnienia w nich; rozwój niedokrwistości, powiększonych węzłów chłonnych, wątroby i śledziony, czasami gorączka gorączka i zapalenie osierdzia. Następnie, w latach 30-40 ubiegłego wieku, liczne obserwacje i opisy syndromu zespołu ujawniły wiele wspólnego między reumatoidalnym zapaleniem stawów u dorosłych i dzieci, zarówno w objawach klinicznych, jak iw naturze przebiegu choroby. Jednak reumatoidalne zapalenie stawów u dzieci różniło się także od choroby o tej samej nazwie u dorosłych. W związku z tym w 1946 r. Dwóch amerykańskich badaczy Koss i Boots zaproponowało termin "młodzieńcze (młodzieńcze) reumatoidalne zapalenie stawów". Nosologiczna izolacja młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów i reumatoidalnego zapalenia stawów dorosłych została następnie potwierdzona w badaniach immunogenetycznych. Co wywołuje młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów? [9], [10], [11], [12], [13], [14] Patogeneza młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów W ostatnich latach intensywnie badano patogenezę młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów. Rozwój choroby opiera się na aktywacji odporności zarówno komórkowej, jak i humoralnej. Patogeneza młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Objawy młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Głównym objawem klinicznym choroby jest artretyzm. Patologiczne zmiany w stawie charakteryzują się bólem, obrzękiem, deformacjami i ograniczeniem ruchów, wzrostem temperatury skóry nad stawami. Dzieci najczęściej dotykają duże i średnie stawy, w szczególności kolano, kostki, nadgarstki, łokcie, biodra, rzadziej - małe stawy ręki. Typowe młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów jest pokonanie szyjnego odcinka kręgosłupa i stawów szczęki czasowy, co prowadzi do niedorozwoju dolnej, a w niektórych wypadkach, górna szczęka i tworzenia tak zwanych „szczęk ptaka”. Objawy młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Gdzie boli? Co Cię dręczy? Klasyfikacja młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Wykorzystuje trzy klasyfikacje choroby: klasyfikacji młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniem stawów, American College of Rheumatology (ACR), klasyfikacja młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Europejskiego League Against Rheumatism (EULAR), klasyfikacji młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów Międzynarodowej Ligi Stowarzyszeń Rheumatology (Ilar). Klasyfikacja młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów [15], [16], [17], [18], [19], [20] Diagnoza młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów W rozwiązaniu układu, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów często wykazują leukocytozę (do 30-50 tysięcy. Leukocyty) z neutrofilów przesuwa się w lewo (25-30% leukocytów skrobią, czasami nawet mielocytów), zwiększenie ESR do 50-80 mm / h, anemia, thrombocytoza hypochromic , wzrost stężenia białka C-reaktywnego, IgM i IgG w surowicy. Diagnoza młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów [21], [22] Co trzeba zbadać? Jak zbadać? Jakie testy są potrzebne? Z kim się skontaktować? Cele leczenia młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Tłumienie aktywności zapalnej i immunologicznej procesu. Kupirovanie ogólnoustrojowe objawy i zespół stawowy. Zachowanie zdolności funkcjonalnej stawów. Zapobieganie lub spowalnianie niszczenia stawów, niepełnosprawność pacjentów. Osiągnięcie remisji. Poprawa jakości życia pacjentów. Minimalizowanie skutków ubocznych terapii. Leczenie młodzieńczego przewlekłego zapalenia stawów Więcej informacji o leczeniu Leki Zapobieganie młodzieńczemu przewlekłemu zapaleniu stawów Ze względu na fakt, że etiologia młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów nie jest znana, nie przeprowadza się podstawowej prewencji. Prognoza W przypadku układowej postaci młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów u 40-50% dzieci rokowanie jest korzystne, dlatego może dojść do remisji trwającej od kilku miesięcy do kilku lat. Jednak zaostrzenie choroby może rozwinąć się wiele lat po ciągłej remisji. U jednej trzeciej pacjentów stale obserwuje się powtarzający się przebieg choroby. Najbardziej niekorzystne rokowanie u dzieci z uporczywą gorączką, trombocytozą, przedłużoną terapią kortykosteroidami. U 50% pacjentów rozwija się ciężki niszczycielski artretyzm, 20% ma amyloidozę w wieku dorosłym, a 65% ma ciężką niewydolność czynnościową. Wszystkie dzieci z wczesnym debiutem wielostawowego seronegatywnego młodzieńczego zapalenia stawów mają niekorzystne rokowanie. U nastolatków z seropozytywnym zapaleniem wielostawowym istnieje wysokie ryzyko rozwoju ciężkiego niszczycielskiego zapalenia stawów, niepełnosprawności w zależności od stanu układu mięśniowo-szkieletowego. U 40% pacjentów z zapaleniem małżowłosego z wczesnym początkiem powstaje destrukcyjne symetryczne zapalenie wielostawowe. U pacjentów z późnym początkiem choroba może przekształcić się w zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. 15% pacjentów z zapaleniem błony naczyniowej może rozwinąć ślepotę. Wzrost poziomu białka C-reaktywnego, IgA, IgM, IgG jest wiarygodnym znakiem niekorzystnego rokowania rozwoju uszkodzenia stawów i wtórnej amyloidozy. Śmiertelność w młodzieńczym zapaleniu stawów jest niska. Większość zgonów wiąże się z rozwojem amyloidozy lub powikłaniami infekcyjnymi u pacjentów z układową postacią młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów, często wynikającego z długotrwałego leczenia glikokortykosteroidami. W amyloidozie wtórnej rokowanie zależy od możliwości i powodzenia leczenia choroby podstawowej. [23] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. HqFkzN.
  • r0j8thr86h.pages.dev/70
  • r0j8thr86h.pages.dev/55
  • r0j8thr86h.pages.dev/344
  • r0j8thr86h.pages.dev/42
  • r0j8thr86h.pages.dev/243
  • r0j8thr86h.pages.dev/222
  • r0j8thr86h.pages.dev/96
  • r0j8thr86h.pages.dev/347
  • r0j8thr86h.pages.dev/393

    • młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów forum